آنچه که باید درباره ویتامین c بدانیم - بیست آمار

چرا افراد ویتامین c مصرف می نمایند

افراد ویتامین ث را اغلب برای درمان سرماخوردگی استفاده می نمایند.

هرچند مدارک کمی برای تایید اثر این ویتامین برروی پیشگیری و درمان سرماخوردگی وجود دارد، اما بدلیل باور شایع بین مردم، این ویتامین برای این منظور استفاده می گردد.

خواص آنتی اکسیدانی ویتامین C هنوز کاملا معین نشده اند.

درحالیکه برخی تحقیقات نشان می دهند این ویتامین خواص آنتی اکسیدانی دارد، با این حال مدارک کافی برای موثر دانستن این ویتامین در درمان سرطان، سکته مغزی، آسم و خیلی دیگر از بیماری وجود ندارد.

تحقیقات نشان می دهند که این ویتامین در درمان آب مروارید و کلسترول بالای خون بی تاثیر است.

اطلاعات متفاوتی درباره رابطه ویتامین ث و بیماری های قلبی وجود دارد.

برخی از تحقیقات نشان می دهند که مصرف ویتامین c و برخی مواقع مصرف این ویتامین به همراه ویتامین E ممکن است کمی خطر ابتلا به برخی از انواع بیماری های قلبی را کاهش دهد.

با اینحال هنوز برای نتیجه گیری قطعی زود بوده و تحقیقات بیشتری ضروری است.

تنها مدرک قطعی که درباره خواص این ویتامین وجود دارد، این است که ویتامین c برای رشد و ترمیم بافت های بدن، درمان زخم ها و جای زخم و بعلاوه ترمیم و حفظ سلامت غضروف های استخوانی، استخوان و دندان ها مفید می باشد.

بعلاوه بنظر می رسد که ویتامین ث به بدن برای جذب مواد معدنی هم یاری می کند.

چقدر ویتامین ث باید دریافت کنیم

مقدار توصیه شده (RDA) مصرف ویتامین ث که شامل ویتامینی که از منابع طبیعی و یا از مکمل ها دریافت می کنید، می گردد، بقرار جدول زیر است

بچه ها

0 تا 6 ماه40 میلی گرم در روز

7 تا 12 ماه50 میلی گرم در روز

1 تا 3 سال15 میلی گرم در روز

4 تا 8 سال25 میلی گرم در روز

9 تا 13 سال45 میلی گرم در روز

زنان

14 تا 18 سال65 میلی گرم در روز

19 سال به بالا75 میلی گرم در روز

زنان باردار18 سال و کم تر 80 میلی گرم در روز19 سال و بیشتر 85 میلی گرم در روز

زنان شیرده18 سال و کم تر 115 میلی گرم در روز19 سال و بیشتر 120 میلی گرم در روز

مردان

14 تا 18 سال75 میلی گرم در روز

19 سال به بالا90 میلی گرم در روز

هرچند خیلی از افراد مقدار بیشتری از آنچه در بالا آمده ویتامین c دریافت می نمایند، ولی فایده مصرف بیشتر این ویتامین معین نمی باشد.

برخی تحقیقات نشان می دهند که مقدار بیشتر از 200 میلی گرم در روز در بدن استفاده نشده و به وسیله ادرار دفع می گردد.

مقادیر بالای ویتامین c فقط میبایست در صورت کمبود این ویتامین در بدن و با دستور پزشک مصرف گردد.

منابع طبیعی ویتامین c

بیشتر افراد ویتامین ث کافی را از منابع غذاییشان دریافت می نمایند.

هرچند که بیشتر میوه ها و سبزیجات حاوی ویتامین c هستند، اما برترین منابع این ویتامین شامل، طالبی (گرمک)، مرکبات و آب آنها مانند پرتقال، نارنج و گریپ فروت، کیوی، انبه، آناناس، توت فرنگی، تمشک، زغال اخته، هندوانه، ،کلم بروکلی، کلم بروکسل، گل کلم، فلفل سبز و قرمز، اسفناج، کلم پیچ، شلغم تازه، و دیگر سبزیجات، سیب زمینی شیرین،گوجه فرنگی و رب گوجه فرنگی و کدوی حلوایی میباشد.

پختن غذاهای حاوی ویتامین c و یا نگهداری طولانی مدت آنها می تواند مقدار ویتامین ث موجود در آنها را کاهش دهد. برترین شکل مصرف منابع حاوی ویتامین c مصرف خام آنها است.

عوارض جانبی و خطرات ویتامین سی

عوارض و خطرات جدی بدلیل مصرف زیاد ویتامین ث بسیار نادر بوده چراکه بدن مقدار زیاد ویتامین c را دفع نموده و آن را ذخیره نمی کند.

با اینحال مقادیر بالای 2000 میلی گرم در روز توصیه نمی گردد چرا که این مقدار باعث ناراحتی معده و اسهال، سوزش معده و حتی در برخی موارد سنگ کلیه می گردد.

خطرات کمبود ویتامین ث

مصرف کم ویتامین C می تواند باعث کم خونی، خونریزی لثه ها، کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها، کاهش توانایی بدن در درمان زخم ها، موهای خشک و ترک خورده، التهاب لثه ها، خونریزی بینی، افزایش وزن بدلیل کاهش سوخت و ساز، پوست خشک و خشن، مفاصل دردناک و ورم نموده و … گردد.

منبع: سایت راستینه

منبع: راسخون