احتکار فرکانس با احتکار ماسک چه فرقی دارد؟ - بیست آمار

فارغ از تنگناهای فنی ناشی از تحریم در توسعه زیرساخت های ارتباطی کشور و احتیاج مبرم این صنعت به سرمایه گذاری که در شرایط کنونی، امکان پذیر نیست، منطق مالی توسعه زیرساخت ها نیز نمی توانست در کوتاه مدت چندین برابر میزان مصرف متداول جامعه را به عنوان ذخیره احتیاطی معطل نگه دارد. نتیجه آنکه علاوه بر استفاده از همه ظرفیت موجود ارتباطی در کشور، اپراتورهای تلفن همراه نیز همه جوانب احتیاطی لازم از جمله خالی نگه داشتن بخشی از پهنای قابل استفاده برای جلوگیری از اختلال در شبکه را نیز زیرپا گذاشتند. به تعبیر دیگر، پهنای باند مورد استفاده از سوی اپراتورها، شبیه جاده های شمال در ایام تعطیل، گرفتار ازدحامی شده است که اولین تأثیر آن کندی در ترددهاست. همان اتفاقی که این روزها در بستر ارتباط اینترنتی تلفن همراه در حال وقوع است در چنین شرایطی فعال سازی ظرفیت اینترنت ثابت، یک راهبرد بود و در هفته های گذشته وزارت ارتباطات، فشار زیادی را به تأمین کنندگان اینترنت ثابت از جمله شرکت مخابرات ایران برای ارتقای زیرساخت های ارتباطی خود تحمیل کرد. شاید اگر این شرکت در سال های گذشته سرمایه گذاری متعهد شده در حوزه توسعه تلفن های ثابت را انجام داده بود، حالا مسائل کمتری پیش روی کاربران اینترنت در ایران قرار داشت. در این میان بهترین، مالی ترین و سریع ترین راهبرد ارتقای ظرفیت های مورد احتیاج اپراتورها برای تأمین اینترنت باکیفیت مورد نظر مردم، استفاده از یک ظرفیت خالی و البته بدون استفاده به نام باندهای فرکانسی 700 و800 مگاهرتز است. این ظرفیت در سال های دور بر اساس یک تفسیر از قانون اساسی در انحصاری بودن خدمات رادیویی و تلویزیونی برای پوشش شبکه های آنالوگ در اختیار صداوسیما نهاده شد. اما همه شبکه های این سازمان بتدریج دیجیتالی شد و به نوعی باید گفت مالکیت صداوسیما بر این باندها منتفی است. اما به سبب تفسیر غلط، یعنی به جای استفاده اختصاصی از یک منبع اصلی ملی به نام فرکانس به یک نهاد حاکمیتی تعلق گرفت و به علت این اقدام اشتباه در حال حاضر مردم از بازپس دریافت این منبع ملی آن هم در یکی از بحرانی ترین شرایط ممکن که عموم مردم به آن احتیاج مبرم دارند و امکان سرمایه گذاری در شرایط کنونی مالی وجود ندارد، ناتوان هستند. رویکرد صداوسیما در این شرایط این است که در حالی که کمتر از 20 درصد از شبکه های این سازمان آنالوگ باقی مانده اند، از بازگرداندن این امانت به صاحبان اصلی آن خودداری می نماید. این رویکرد به مثابه آن است که پلیس بخشی از اتوبان پرتردد و با ترافیک سنگین را به عنوان خط ویژه برای ترددهای اضطراری در اختیار گرفته باشد. بعد از چند سال یک تونل زیرگذر برای عبور همه خودروهای ویژه و عمومی راه اندازی می گردد و خط ویژه در اتوبان پرترافیک آزاد و خالی از تردد می گردد اکنون سؤال شهروندان (که خیابان متعلق به آنهاست) از پلیس این است؟ چرا خط ویژه را به روی عموم خودروها باز نمی نماید در این میان پلیس مدعی است که چون این باند در اختیار او بوده هم اکنون آن را تحت شرایطی واگذار می نماید و در این میان اتفاق ناگواری که اتفاق افتاده، این است که تمام کسانی که وزارت ارتباطات را در بهره برداری از فرکانس های 700 و 800 مگاهرتز به مشارکت با صداوسیما فرامی خوانند، در واقع خیابان را متعلق به پلیس می دانند اما واقعیت امر این است که فرکانس از جمله باندهای 700 و800 مگاهرتز، متعلق به همه ایرانیان است و قانون بخشی از این اموال عمومی را برای پاسخ به یک احتیاج عمومی یعنی پوشش 100 صددرصدی امواج رادیویی و تلویزیونی و بهره مندی همه شهروندان از یک خدمت عمومی دیگر در اختیار یک نهاد حاکمیتی قرار داده بود. به عبارتی این اموال عمومی در واقع امانتی بوده که اکنون موضوعیت امانت گذاری آن منتفی شده است و در این شرایط ویژه باید امانت به صاحبان اصلی آن که همانا مردم است بازگردد و از آن برای یک احتیاج عمومی یعنی دسترسی به اینترنتی امن و با کیفیت است، استفاده گردد. در حال حاضر و دراین شرایط ویژه کرونایی، اینترنت یکی از مهم ترین ابزارهای کسب و کار، تفریح، آموزش، آگاهی، معاشرت های غیرحضوری، سرگرمی بچه ها و هر چیزی که آدم ها را در خانه و ایمن نگه می دارد به شمار می رود. حال سؤال اصلی از صداوسیما این است، در شرایطی که اطلاع رسانی به امری حیاتی تبدیل شده است هدفش از انحصار بر باندهای بدون استفاده 700 و 800 مگاهرتز چیست؟آیا صداوسیما می خواهد از این راستا کسب درآمد کند؟ در این شرایط چه چیزی قرار است به چه کسی فروخته گردد؟ اموال عمومی به عموم مردم؟یا به بخش خصوصی؟ مگر جز آن بوده است که فرکانس، فقط می تواند به عنوان یک منبع ملی واگذار گردد و تمام درآمد حاصل از آن نیز باید به خزانه پرداخت گردد؟ و اینکه اگر پای پول در میان نیست، پس تملک اموال عمومی حتی با تفسیر قانونی، به چه معنا و با چه هدفی صورت می گیرد؟ و آخرین سؤال اینکه، در شرایطی که پزشکان و پرستاران این کشور، همچون سردارانی شکوهمند، جان خود را برای درمان هموطنان خود گذاشته اند، احتکار فرکانس، چه فرقی با احتکار ماسک دارد؟

بازگشت