حذف قانون ممنوعیت مهاجرت افراد دارای مسائل پزشکی - بیست آمار

مهاجرت به کانادا

کمیته دائمی امور شهروندی و مهاجرت مجلس کانادا، توصیه کرده است که قانون excessive demand در بخش 38 1© از قانون مهاجرت کانادا و حمایت از پناهندگان که با عهدنامه ملل متحد در خصوص حقوق افراد دارای معلولیت در تناقض است، لغو شود. این توصیه بخشی از گزارش کمیته دائمی در خصوص قانونی است که مورخ 12 دسامبر در خصوص ناروایی پزشکی برای مهاجران مطرح شد. سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا 120 روز زمان داشت که پاسخ خود را ارائه نماید.

در جلسه ای قبل از کمیته دیروز، حسین باور خود را در خصوص این که این قانون نیازمند تغییر است، شرح داد. به گفته وزیر: واضح است که این سیاست با ارزش های کانادا در خصوص حمایت و پذیرش افراد دارای معلولیت، در تناقض است. وزیر قول داد که دپارتمان او تا 12 آپریل به توصیه کمیته پاسخ دهند.

تاخیرها مورد انتقاد قرار گرفتند.

جواب وزیر خانم کنی کوان عضو کمیته را قانع نکرد و از وزیر سئوال نمود که چرا اقدام نمودن دپارتمان او، سازمان IRCC انقدر به طول می انجامد. به گفته او، وزیر از سال 2016 این مسئله را مورد بررسی قرار داده است و زندگی مردم به خاطر این مسئله در حالت تعلیق قرار گرفته است. او برای تاکید بیشتر منظور خود به نمونه اخیر کاهش درخواست های اقامت دائم به خاطر این قانون استناد کرد و گفت که حدود 1000 مورد مشابه در کل کانادا وجود دارد.

کوان سئوال نمود: چرا ما نمی توانیم همین حالا تغییر سیاستی برای تاثیر بر زندگی این افراد داشته باشیم؟

حسین ادعا کرد که IRCC درباره بهترین روش های پیشبرد این بند متضاد که 40 سال وجود داشته است، با استان های کانادا در حال مشاوره است. به اظهار آقای حسین: من کسی هستم که به طور عمومی اعلام کرده ام که این سیاست را تغییر خواهم داد چرا که این امر با ارزش های کانادایی در خصوص پذیرش افراد معلول در تناقض است. اما در آن واحد چگونگی انجام این کار نیز به همان اندازه اهمیت دارد زیرا این موضوع بر بودجه های بهداشت و خدمات اجتماعی استانی نیز تاثیر می گذارد. با با این کار را همراستا با آنچه که استان ها تمایل به انجام آن دارند، انجام دهیم.

طبق قانون اساسی کانادا، دولت های استانی و منطقه ای عموما مسئول ارائه خدمات بهداشتی و سرویس های اجتماعی به ساکنان خود هستند.

تقاضای مفرط (excessive demand) چیست؟

طبق بخش 38 1© از قانون مهاجرت کانادا و حمایت از پناهندگان، یک مهاجر آینده در صورتی که شرایط سلامت او باعث تقاضای بیش از اندازه خدمات درمانی و اجتماعی شود، از نظر پزشکی ناروا تلقی می شود. تقاضای بیش از حد یعنی هزینه مورد انتظار برای یک فرد، بیش از میانگین سرانه هزینه خدمات درمانی و سرویس های اجتماعی در طور یک دوره 5 یا 10 ساله باشد که بر زمان انتظار فعلی برای خدمات بهداشتی و اجتماعی در کانادا نیز تاثیرگذار باشد. در سال 2017، حد نصاب هزینه ای که مفرط تلقی می شد، 6,655 دلار در سال یا 33,275 دلار در طی 5 سال بود.