کشف گل هایی که به جای فتوسنتز از قارچ تغذیه می نمایند!
به گزارش بیست آمار، این گونۀ تازه کشف شده از گل ها، در سایه جنگل های دلربای آسیایی از میان انباشت برگ ها، شبیه به ارواح گل های مُرده هستند که سر از خاک بیرون آورده اند.
خبرنگاران | شاخ و برگ این گیاه فاقد رنگ دانه سبز است و فتوسنتز را در قبال یک منبع جایگزینِ مواد مغذی در بستر جنگل رها نموده است؛ منبعی که آن را از قارچ مید زدد و این یعنی میکوریزا یا همزیستی قارچ ریشه (همزیستی سازنده بین یک قارچ و ریشه های یک گیاه).
به گزارش خبرنگاران ، این تصور وجود دارد که مونوتروپاستروم هیومایل که به صورت گسترده در شرق و جنوب شرق آسیا، از هیمالیا تا ژاپن یافت می گردد، یک گونه منحصر به فرد است. حالا گونۀ صورتی رنگی شبیه به همین گیاه کشف شده که به طور کامل از قارچ ها تغذیه می نماید و بنابراین نیازی به فتوسنتز ندارد.
(مونوتروپاستروم هیومایل)
شبکه های عریض جنگلی یا شبکه های شگفت انگیزی از قارچ و ریشه های گیاهان که کل جنگل ها را احاطه می نمایند به عنوان بزرگراه هایی برای تحویل مواد مغذی و همینطور سیم هایی برای انتقال اطلاعات میان گیاهان به وسیله سیگنال های الکتریکی و شیمیایی، عمل می نمایند. این ارتباطات به صورت کلی به تقویت جنگل یاری می نماید. می پرسید چگونه؟ با توزیع منابع از نواحی غنی از مواد مغذی به نواحی فقیر درون شبکه. این شبکه ها به گیاهان اجازه می دهند یکدیگر را از شکارچیان باخبر نمایند و حتی از آن ها در برابر خشکسالی حفاظت می نمایند.
گیاهان در برابر خدمات این قارچ ها، مقداری از هیدروکربنی را که با استفاده از فتوسنتز فراوری نموده اند به آن ها می دهند. اما مونوتروپاستروم با دزدیدن تمام مواد مغذیِ قارچ به این رابطه دوطرفه خیانت می نماید و در عوض هیچ محصول فتوسنتزی را به شبکه نمی دهد و به این ترتیب این شبکه به بخشی از یک شبکۀ بسیار گزینشی برای این گیاهان تبدیل می گردد.
متمایزترین ویژگی این واریانت ژاپنی تازه، گلبرگ ها و کاسبرگ های صورتی آن است، اما به نقل از محققان، این گیاه تفاوت های دیگری هم دارد. ریشه های این گونه تازه برخلاف عموزاده شان، اِم.هیومایل به ندرت از خاک بیرون می زند. بعلاوه وابستگی بیشتری با اصل و نسب قارچ تیغه تردِ میکوریزا دارد در حالی که اِم. هیومایل هوادار گونه کاملاً متفاوتی از قارچ است.
افزون بر این، فصل گل دهیِ اِم. کیریشیمِنس با فصل گل دهی اِم. هیومایل به رغم اینکه کنار هم رشد می نمایند هم پوشانی ندارد و 40 روز پس از گونه های بهترشناخته شده گل می دهد. این مطالعه روی رویداد های چرخه زیستی و میان نیرو های فیزیکی و حیات وحشِ روی زمین از قبیل فصول را پدیده شناسی یا فِنولوژی می نامند.
کِنجی سوتسوگو؛ بوم شناس دانشگاه کوُب و همکارانش در مقاله شان نتیجه گرفتند: شواهد چندوجهی، ما را به این نتیجه رسانده که این گیاه به لحاظ ریخت شناسی، پدیده شناسی، تکامل نژادی و بوم شناختی متمایز است و بنابراین باید آن را به عنوان یک گونه جداگانه به رسمیت شناخت. مطالعات ما این احتمال جالب را ارائه می نماید که تغییر میزبان در اِم.کیریشیمِنس به سمت تبار خاصی از قارچ تیغه ترد منجر به گونه زاییِ بوم شناختی شده است.
فصول متفاوت گل دهی آنها، تضمین می نماید که گرده افشان اصلی مشترک آنها، یعنی زنبور عسل بامبوس دایوِرسوس نمی تواند به طور تصادفی به یک گونه، گرده دیگری را بدهد و جلوی پیوندزنی را بگیرد.
خطر در کمین بسیاری از جنگل های جهان است و همانطور که گونه های مونوتروپاستروم به جنگل های کهن رُست متکی هستند، این گیاهان عجیب نیز در معرض انقراض هستند. اِم. کیریشیمِنس کمیاب است و محققان تصور مینمایند این گونه در خطر انقراض است.
اطلاعات این گیاه تازه در مجله Plant Research به اشتراک گذاشته شده است.
منبع: sciencealert
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: فرادید