پیش به سوی شیرپلا - بیست آمار

پیش به سوی شیرپلا

راهنمای کوهنوردی یک روزه در البرز مرکزی ،از دربند تا شیرپلا

فقط کافی است دود و دم تهران بگذارد تا کوه های سر به فلک کشیده اش را ببینید.کوه هایی بلند بالا که در این فصل از سال جان می دهند برای دست و پنجه نرم کردن با آنها.هر چند کارشناسان محصور شدن تهران بین کوه ها را به ضرر مردمش می دانند ولی برای آنهایی که می خواهند حداقل یک نیم روز از شلوغی این شهر درندشت سر به کوه و دشت بگذارند.بسیار هم دوست داشتنی است.یکی از قله های بلند بالای تهران توچال است با 3960متر ارتفاع در واقع توچال بلندترین قله رشته کوه های البرز مرکزی است که از شمال تهران میگذرد .راستاهایی که به این قله ختم می گردد.هم برای کوهنوردهای حرفه ای که پیش برنامه کوهنوردهای آماتور که بیشتربه هوای بیرون زدن از شلوغی شهر راهی کوه می شوند.کوهستان توچال سه .ناهگاه بزرگ به نام های کلک چال،.لنگ چالو شیرپلادارد.ما در این راهنما سراغ برای استراحت چند ساعته کوهنوردهایی که قصد شب مانی در کوهستان شمال تهران را دارند.بهتر است قرارتان را بگذارید پای مجسمه آقای کوهنوردی که دست کم 30سالی هست که کوله به دوش در میدان در بند ایستاده راستا در بند و سر بند در دسترس ترین راه برای صعودی شیر پلاست.برای رسیدن به در بند هم اگر از مرکز،جنوب یا شرق تهران راهی می شوید،کافی است خودتان را به میدان تجریش برسانید و از آنجا با مینی بوس یا تاکسی راهی دربند شوید.اگر برنامه کوهنوردی را یک روز تعطیل گذاشتید،توصیه ما استفاده از مترو است.فقط کافی است از ایستگاه قیطریه از زیرزمین سر در بیاورید.داخل خیابان شریعتی و از آنجا با راننده تاکسی هایی که از کله صبح فریاد در بند ـ دربندمی زنند،راهی میدان در بند شوید.چون راستا طولانی است،بهتر است هر چه زودتر راه بیفتید.اگر میخواهید از شیر پلا بالاتر بروید و هوای رفتن به قله توچال را دارید،حتما قبل از روشن شدن هوا راه بیفتید.از کنار مجسمه کوهنورد و راستا تله سییژراستا پاکوب و پهنی وجود دارد که باید آن را تا خاتمه بروید.ابتدای راستا شیب نسبتا تندی دارد اما کم کم که از کنار تله سییژ می گذارد آبادی جمع و جور پس قلعهرا زیر.پایتان می بینید.روستایی در ارتفاعات شهرستان شمیران که در راستا کوهستانی در بند واقع شده است .قلعه شمیران که در حالا به آن سرقلعه می گویند،اینقدر معروف بوده که اهالی ،نام روستای پشت سر این قلعه را پس قلعه گذاشتند.با اینکه حالا از قلعه چیزی باقی نمانده اما سال هاست که نام روستای پشت سر قلعه همان پس قلعه مانده است.بعد از اینکه از روستا گذشتید شیب ملایمی می گردد و قهوه خانه ها یکی یکی خودشان را نشان می دهند.قهوه خانه های تهرانی و عباد که سال هاست در این راستا وجود دارند و حالا .سران آنها چای داغ و نیمروزی تخم مرغ دست کوهنوردها می دهند.اگر خیلی خسته نشدید و برنامه ای برای خوردن صبحانه دارید،بهتر است یک مقدار دیگر بالا بروید تا به گذر آقا مهدی برسید.گذر آقا مهدی همان پل چوبی روی رودخانه است که بیشتر شبیه یک سه راهی است.سمت پل چوبی راستا بند یخچال ،پناهگاه شروین ،چشمه جعفر و چشمه نرگس و سمت چپ به سمت پاسگاه امداد و نجات داودی،پناهگاه شیرپلا،قله توچال،دره اوسون،دیوار اوسون و هتل اوسون می رود.در اینجا یک باجه تلفن کارتی هم هست که برای مواقع اضطرار حسابی به کار می آید.اگر کوهنورد حرفه ای نیستید و تجهیزات درست و درمانی ندارید بی جهت دنبال معدود کوهنوردانی که به آنجا می فرایند راه نیفتید.راستا بند یخچال را بیشتر صخره نوردهایی می فرایند که با طناب و کلی تجهیزات دیگر هوای بالا رفتن از صخره به سرشان زده.بعد از گذر آقا مهدی راستا شبیه کوچه باغ های تنگ و باریکی می گردد که هراز گاهی شاخه درخت میوه ای از پشت دیوار کاه گلی جلوی تان سبز می گردد.بعد از گذشتن از کوچه باغ ها و یال نسبتا پر شیبی به یک دوراهی می رسید که یک راهش از طریق تابلوی زرد رنگ و رورفته نشان می دهد.که به سمت منطقه زیبای اوسونمی رود.هتل زیبایی هم در ارتفاع 2300متری اوسون ساخته اند که جان می دهد برای یک خواب راحت و استراحت چند ساعته.اما اگر قصد دارید راستاتان را به سمت اوسون و اقامت در هتل اش ادامه دهید،بی گدار به اب نزنید و از قبل اتاق بگیرد.اما اگر تصمیم دارید راستاتان را به سمت شیرپلا ادامه دهید باید دوراهی را مستقیم بروید.بعد از 45دقیقه ای که از یک شیب نسبتا تند بالا می روید،جایگاه هلیکوپتر قرارگاه امداد و نجات داودی پیدا می گردد.درست بعد از آن،دیوارهای سنگی کافه رجبپیداست.کافه ای با عدسی ،لوبیا،خامه،عسل و نان داغ که می توانید خود را به یک صبحانه یا ناهار جانانه مهمان کنید.اما حواس تان باشد از اینجا به بعد راستا حسابی سخت می گردد.پس اگر نتوانستید ادامه دهید در کافه رجب خستگی را در کنید و از همین راستای که آمدید به سمت در بند سرازیر شوید.

جنگ صخره ای تا پناهگاه

راستا از کنار قرارگاه امداد و کافه رجب ادامه دارد.از اینجا به بعد صخره نوردی با شیب زیاد شروع میگردد.سیم بکسل ،طناب و حفاظ های آهنی و پله ،راه صعود به شیرپلا را آسان تر نموده اند.سال جاری با باران های بهار می توانید صدای آب و آبشارهای این راستا را بشنوید.بعد از عبور از صخره ها به چشمه زیر شیرپلا می رسید.کمی بعد از چشمه می توانید پناهگاه را ببینید.اگر قصد شب مانی در .پناهگاه را دارید بهتر است همان اول به مدیریت بروید و رسید بگیرید.قیمت خوابگاه های عمومی 3هزار تومان است.اما برای خوابگاه های خصوصی و خانوادگی باید دست به جیب شوید و نفری بین 7تا8هزار تومان پول بدهید.یادتان باشد برای خوابگاه های خصوصی و خانوادگی باید شناسنامه همراه داشته باشید.اگر وسط هفته می روید اصلا نگران پربودن اتاق ها نباشید اما آخر هفته می روید ،اصلا نگران پر بودن اتاق ها نباشید اما آخر هفته ها و تعطیلات ،ریسک بی اتاق ماندن و بیرون خوابیدن را هم باید در نظر بگیرید.معمولا شب ماندن در پناهگاه کار کوهنوردهایی است که می خواهند صبح زود داهی قله توچال شوند.درست از پشت پناهگاه آبشاری سرازیر میگردد که به آبشار دوقلو معروف است .آبشاری که در این فصل سال حسابی پر آب است و جان می دهد.برای گرفتن عکس یادگاری.راهی برای برگشت

برای برگشت سه گزینه پیش رو دارید؛یک راه آن است که از همان راه رفته برگردید.البته بر خلاف تصور عموم که پایین آمدن را راحت تر از بالا رفتن می دانند،این راه شاید مشکل تر از بقیه باشد و به زانوهایتان فشار بیاورید.به همین علت توصیه ما این است تا اینجا که آمده اید کمی هم بالاتر بروید.یکی از گزینه های دیگر این است که راستا شیر پلا را تا قله توچال ادامه بدهید و از آنجا روی خط الراس حرکت کنید و خودتان را به ایستگاه هفت تله کابین برسانید و از آنجا در تله کابین بنشینید و تا بام را استراحت کنید.اما شیب این راستا زیاد است و تقریبا به همین مقدار که از دربند به شیرپلا رسیدید باید زمان بگذارید تا به ایستگاه هفت برسید.اما اگر هوای رفتن به قله را ندارید و نایی هم برای .پیاده برگشتن برای تان باقی نمانده می توانید از شیر پلا تا ایستگاه پنج حرکت کنید.راستا شیرپلا تا ایستگاه پنج بعد از کمی سر بالا یی،تقریبا سرازیری است.از شیر پلا تا ایستگاه پنج یک ساعتی بیشتر راه نیست و می توانید با یک تله کابین سواری در عرض یک ربع خودتان را به ولنجک یا همان بام تهران برسانید.قیمت تله کابین از ایستگاه حدود پنج هزار تومان است اما از ایستگاه هفت باید هشت نه هزار تومانی دست به جیب شوید.ولی اگر حس کوهنوردی حسابی گیرتان انداخته و می خواهید پیاده پایین بیایید،همین راستا برای برگشت بسیار راحت تر و کوتاه تر است.

منبع:همشهری ماه ،شماره 47

/ج

منبع: راسخون