تصورات غلطی که نقشه جهان در ذهن ما ایجاد کرده است - بیست آمار

اشتباهات و بی دقتی زیادی در تصورات ما وجود دارد که هرگز به خودمان زحمت نمی دهیم آن ها را اصلاح کنیم، عمدتا به این دلیل که مستقیما روی ما تاثیر نمی گذارند. بی دقتی هایی مثل:

برزیل از کل ایالات متحده بزرگتر است

شاید برزیل از نظر استانداردهای دنیای کشور نسبتا بزرگی به حساب بیاید، با این حال تصور نمی کنیم که به بزرگی ایالات متحده آمریکا باشد. هرکسی که از یک ساحل آمریکا به ساحل دیگر آن، رانندگی کرده باشد می دانند که این کشور باید یکی از بزرگترین کشور های دنیا باشد (البته هست) از سوی دیگر، برزیل، بزرگتر از هیچ یک از همسایگانش به نظر نمی رسد، چه برسد به آمریکا! فقط به نقشه نگاه کنید.

اگر چه در واقعیت، اندازه برزیل قابل مقایسه با ایالات متحده آمریکا نیست، اما پنجمین کشور بزرگ دنیا است. اگر آن را با آمریکا مقایسه کنیم، برزیل 11درصد بزرگ تر است. شبکه جاده ای برزیل مثل آمریکا گسترده نیست و بخش بزرگی از این کشور با جنگل های آمازون اشغال شده، به همین دلیل تا حد زیادی دسترسی شرق به غرب این کشور را از طریق جاده غیرممکن می کنند.

آمریکای جنوبی تقریبا در شرق آمریکای شمالی قرار گرفته است

هرچند این یکی ممکن است کمی آمریکا محور به نظر برسد، اما این این فقط تصور غلط آمریکایی ها نیست. بیشتر ما حداقل در سرمان، قاره آمریکای شمالی را در موقعیت طولی مشابهی با آمریکای جنوبی قرار می دهیم. چون در بیشتر نقشه هایی که می بینیم،جنوب مستقیما زیر شمال قرار گرفته است، حتی اگر واقعا این گونه نباشد.

مشکل از نقشه رایجی که همه ما در ذهنمان مجسم می کنیم. این نقشه تصویر مرکاتور نامیده می شود و تنها یکی از تصویر های بسیاری است که از دنیا داریم. این نقشه قابل قبول ترین نقشه هم است، زیرا تقریبا همه کشور ها از آن برای اهداف رسمی خود استفاده می کنند.

مشکل اینجاست که تصویر مرکاتور نه تنها دقیق نیست، بلکه اطلاعات غلطی را به عنوان حقیقت منتشر می کند. این یک نقشه اروپامحور از زمین است، چون در ابعاد کشور های نمیکره شمالی بیش از کشور های جنوبی اغراق می کند. در واقعیت، کشور های جنوبی دنیا بسیار بزرگتر از آن چیزی هستند که فکر می کنید. به همین دلیلی است که آمریکای جنوبی بسیار جمع و جورتر از آنچه هست نشان داده می شود. علاوه بر اینکه آمریکای جنوبی بسیار بزرگ تر از چیزی است که فکر می کنیم، تقریبا کل آن در شرق آمریکای شمالی قرار گرفته است. اما نقشه های دنیا آن را کم و بیش مستقیم زیر آمریکای شمالی قرار می دهند.

همه چیز درباره افریقا

در تصور بیشتر ما، خط استوا، خطی است که قاره های جنوبی و شمالی را از هم جدا می کند. این مساله درباره آمریکای جنوبی و استرالیا تا حد زیادی صدق می کند، اما در مورد آفریقا اینطور نیست.

اگر به نقشه نگاه کنید، می بینید که بیشتر آفریقا اصلا در نیمکره جنوبی نیست، زیرا استوا تقریبا آن را به دو بخش مساوی تقسیم می کند. هرچند بخش شمالی، به دلیل برآمدگی قسمت غربی قاره کمی بزرگتر است. علاوه بر این، ما تا حد زیادی اندازه آفریقا را دست کم می گیریم. در واقعیت آفریقا بسیار بزرگ است. بزرگ تر از مجموع مساحت چین، هند، ایالات متحده و تقریبا کل اروپا روی هم!

تنها بخش کوچکی از ایران، بیابانی و کویر است

از تصورات غلط درباره خاورمیانه می توان یک لیست بلند بالا ساخت. بیشتر دنیا این منطقه وسیع با قومیت های بیشمار، تنوع غذایی و روش های زندگی را به عنوان یک موجودیت یکپارچه با فرهنگ کم و بیش یکسان تصور می کنند. مثلا ایران به دلایلی یک کشور بیابانی در نظر گرفته می شود. بیشتر آن ها از ایران تصور منظره بی انتهای تپه های شنی و سافاری های شتر به واحه های دوردست را دارند، این تصویری است که هنوز در رسانه های غربی از ایران نمایش داده می شود.

اما ایران دو بیابان دارد، آن هم نه به آن بزرگی که غربی ها فکر می کنند. تنها 22درصد از ایران را می توان به عنوان کویر طبقه بندی کرد. این در حالی است که حدود 28درصد از چین را بیابان تشکیل می دهند، اما هیچکس از چین به عنوان یک کشور بیابانی یاد نمی کند.

بقیه ایران از سرزمین های مختلفی مثل رشته کوه، تالاب، مراتع، سواحل گرمسیری و جنگل تشکیل شده است. قله های کوهستانی که همیشه پوشیده از برف هستند، از جمله چیز هایی است که انتظار نمی رود در ایران یا خاورمیانه وجود داشته باشد و یا زندگی روزمره در تهران، می تواند آن را یکی از دیدنی ترین شهر های دنیا کند.

اروپا نسبت به آمریکا به قطب شمال بسیار نزدیک تر است

از هرکس بپرسید آیا نیویورک به قطب شمال نزدیک تر است یا لندن، احتمالا جواب می دهد نیویورک. شاید به این دلیل باشد که میانگین دمای زمستان در نیویورک 10 درجه پایین تر از لندن است و این باید به دلیل نزدیکی به قطب شمال باشد. این مقایسه درباره کشور های جنوب اروپا مثل آذربایجان، خنده دار به نظر می رسد.

اما خنده دار نیست، اگر نقشه را ببینید، نیویورک تقریبا در همان عرض جغرافیایی آذربایجان است، که با لندن زیاد فاصله دارد. همتای اروپایی (یا به عبارت دقیق تر آفریقایی) میامی جایی در مصر است. اگر نقشه را به صورت افقی تا کنید، می بینید که شمالی ترین نقطه آمریکای در نزدیکی جنوبی ترین نقطه اروپا قرار می گیرد.

این تصورات غلط احتمالا از نقشه مرکاتور نشات می گیرد که اندازه برخی بخش های دنیا را تحریف کرده تا بزرگتر از بقیه به نظر برسند، در نتیجه موجب بی قاعدگی هایی در موقعیت کلی مکان ها شده است.

ما درک نمی کنیم که اقیانوس آرام چقدر بزرگ است

زمانی که نقشه کش ها در حال کشیدن اولین نقشه دنیا بودند، بسیاری از آن ها به خاطر بسیاری مسائل مثل تعصبات فرهنگی، فقدان تجهیزات مناسب یا کاربلد نبودن، خطا های زیادی در محاسبات داشتند. اگرچه بیشتر این خطا ها اصلاح شده اند، اما هنوز در ابعاد خشکی های زمین در مقایسه با اقیانوس های آن، اغراق شده است.

این اختلاف به خصوص در مورد اقیانوس آرام صدق می کند. اگرچه روی کاغذ می دانیم که اقیانوس آرام بزرگترین اقیانوس است، اما نمی توانیم بزرگی آن را در عمل درک کنیم.حقیقت این است که اقیانوس آرام بیش از یک سوم سطح زمین را دربرمی گیرد. بله، حدود 33درصد از 70 درصد زمین که با آب پوشیده شده را اقیانوس آرام تشکیل می دهد.

اندازه اقیانوس آرام مسائل واقعی برای کاوش و نقشه برداری ایجاد کرده است. این اقیانوس آنقدر بزرگ است که ما هنوز چیز هایی را درباره آن کشف می کنیم که هرگز نمی دانستیم (اخیرا یک آتشفشان سه میلیون ساله در نزدیکی یکی از جزایر ژاپن در اقیانوس آرام کشف شده است.) همچنین عمیق ترین اقیانوس دنیا است که عمیق ترین نقطه آن تا به امروز فقط چهار بار دیده شده، اما هرگز اکتشاف نشده است . می توانید آن را با فضا مقایسه کنید که بیش از 500 بار به آن سفر کرده ایم.

استرالیا کاملا خالی است

استرالیا مثل برادری است که به دنبال کار و مستقل شدن در سن کم از خانه رفته و چیز زیادی درباره اش نمی دانیم. استرالیا یکی از پنج کشوری است که بیشتر جمعیت آن انگلیسی زبان هستند و از همه لحاظ یک کشور نسبتا مرفه است. اما نمی دانیم که همه این کار ها را با جمعیتی بسیار کم توانسته انجام دهد، آنقدر کم که می توان آن را با خالی ترین مناطق دنیا مثل مغولستان و نامیبیا مقایسه کرد.

باوجود اینکه استرالیا مثل آمریکا بزرگ و توسعه یافته است (ششمین کشور بزرگ حهان است) تراکم جمعیت آن 5نفر در هر مایل مربع است. چون کل جمعیت استرالیا در مناطق ساحلی زندگی می کنند، و بیشتر قسمت های داخلی این کشور برای زندگی مناسب نیست. حتی در سواحل هم، جمعیت حول بزرگترین مراکز شهری در ضلع شرقی متمرکز شده اند.

دولت اذعان می کند که تراکم پایین جمعیت یک مشکل است، چون مناطق زیادی در این کشور هست که با تلاش های توسعه محور می تواند به شهر های پررونقی تبدیل شود.

منبع: listverse