انواع سبک های معماری، از گذشته تا به حال (قسمت دوم) - بیست آمار

معماری با سبک های مختلف و متنوع خود چیزی است که این روزها با زندگی تمام افراد خواسته یا ناخواسته آمیخته شده و تمام دور و برمان را فرا گرفته است. آشنایی با سبک های مختلف معماری و شناخت ویژگی های منحصر به فرد هر کدام از این سبک ها به گردشگران و جهانگردان این امکان را می دهد تا با آگاهی بیشتری بناها و سازه هایی را که هنگام سفر کردن با آن ها روبرو می شوند را تحلیل و بررسی کنند. در این سری مقالات، سبک های معماری از گذشته تا به حال بررسی می شوند.

در قسمت اول از مقاله، از سال 850 پیش از میلاد مسیح و ظهور اولین سبک معماری یعنی معماری کلاسیک مطالبی مطرح شد و در ادامه دو سبک دیگر را که شامل معماری بیزانس یا روم شرقی و معماری رمانسک می شد را بررسی کردیم و مکان ها و ساختمان های شاخص هرکدام از آن ها را نیز مطرح کردیم. حال به قرن دوازدهم میلادی رسیده ایم و از آن دوره به بعد بقیه سبک ها را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد.

معماری گوتیک (Gothic)

دوره زمانی: قرن 12 تا 16 میلادی

سبک معماری گوتیک سبکی بود که پس از مدت ها یک پیشرفت و تغییر نسبتا اساسی را با خود به همراه آورد و به همگان نشان داد. این سبک از معماری که دستاورد اروپایی ها بود، ساختمان ها و بناهایی را به وجود آورد که بلندتر بودند، سبک تر بودند و از نسبت به دیگر سبک های معماری پیش از خود بسیار بیشتر خودنمایی می کردند. مهم ترین نشانه سبک گوتیک که بیشتر برای ساختن کلیساها از آن استفاده می شد، طاق های نوک تیزی بود که در بنا به کار می رفت. جذابیت این سبک از معماری به حدی بود که در اواسط قرن 18 تا اواسط قرن 20 میلادی، این سبک مجددا احیا شد و با قدرت بیشتری ظاهر شد و باز شاهد ساخت سازه هایی نو با این سبک از معماری بودیم.

این سبک را چگونه تشخیص دهیم: قوس ها و طاق های نوک تیز، ستون های باریک، مناره های مارپیچ و ستون های اصلی قوسی شکل از اصلی ترین ویژگی های سبک گوتیک هستند.

این سبک را در کجا ببینیم: کلیسای نوتردام پاریس، کلیسای وست مینستر در لندن و کلیسای جامع کلن در آلمان از جمله مهم ترین بناهایی هستند که از سبک گوتیک در ساخت آن ها استفاده شده است.

معماری رنسانس (Renaissance)

دوره زمانی: قرن 14 تا 17 میلادی (اروپا)

زمان اصلاح ظاهری فرا رسیده است! معماری کلاسیک و نشانه ها و قوانینش را به خاطر دارید؟ سبک معماری رنسانس با رعایت قوانین کلاسیک یونانی ها در هنر، به سبک معماری آنها ظاهری نو بخشید و به آن جانی دوباره داد. معماری رنسانس تناسبات معماری کلاسیک را حفظ کرد اما به طرز سخاوتمندانه و قابل توجهی به آن زیبایی بخشید و آن را مطابق با سلیقه زمان خودش احیا کرد. این سبک از معماری نسخه پیشرفته تر و صد البته زیباتر از معماری کلاسیک است.

این سبک را چگونه تشخیص دهیم: ستون هایی با شکل معماری کلاسیک و سنگ فرش ها و گنبدهایی که نسبت به معماری کلاسیک بهبود بسیاری یافته اند از جمله مهم ترین ویژگی های سبک معماری رنسانس هستند.

این سبک را در کجا ببینیم: کلیساهای جامع فلورانس و میلان، موزه لوور پاریس و کلیسای سن پیتر در رم از مهم ترین بناهایی هستند که در آن معماری رنسانس به چشم می خورد.

معماری باروک (Baroque)

دوره زمانی: 1600 تا 1750 میلادی

همزمان با رواج کلاه گیس های نمایشی و تجملی، سبکی از معماری پدید آمد که به طرز بسیار قابل توجهی تمرکز اصلی خود را بر روی جنبه های ظاهری و تزیینی بنا گذاشته بود. دوره باروک بیش از هر هر زمان دیگری المان های تزیینی بنا را به شکل کاملا دقیق و با جزییاتی استادانه به نمایش گذاشت. این سبک از معماری در اواخر قرن 18 میلادی بسیار خوش درخشید و تک تک سطوح بناهایی که از این سبک پیروی می کردند با جزییات بسیار زیاد و پر زرق و برق خود چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کرد.

این سبک را چگونه تشخیص دهیم: تزیینات بسیار زیاد و خیره کننده، نقاشی هایی که بر روی سقف کشیده می شد و بهره بردن از نور و نورپردازی به شکلی نمایشی از ویژگی های اصلی معماری باروک است.

این سبک را در کجا ببینیم: کاخ ورسای در فرانسه، فواره تروی در رم و کلیسای جامع سنت پل در لندن از جمله بناهایی هستند که از این سبک پیروی می کنند.

معماری نئوکلاسیک (Neoclassicism)

دوره زمانی: اواسط قرن 18 (اروپا)

سبک معماری نئوکلاسیک، سبکی از معماری بود که با بخشی از دوره باروک همزمان شد و از طریق افراط دلنشینی که باروک در خود گنجانده بود تقریبا پس زده شد! سبک نئوکلاسیک هم تقریبا همانند رنسانس از معماری کلاسیک یونان و روم پیروی می کرد با این تفاوت که نئوکلاسیک برخلاف رنسانس در بعضی موارد عینا از قوانین و تناسبات معماری کلاسیک بهره می برد و آن ها را با همان ظاهر اصلی خود به جسم بنایی تازه منتقل می کرد.

این سبک را چگونه تشخیص دهیم: ساختمان هایی با ظاهری نوتر که ستون ها، سنگفرش ها و گنبدهایش به طور سختگیرانه ای از معماری اصلی خود پیروی می کنند.

این سبک را در کجا ببینیم: کاخ سفید در واشنگتن دی سی، موزه ارمیتاژ در سن پترزبورگ و دروازه برندنبرگ در برلین از نمونه های شاخص معماری نئوکلاسیک هستند.

معماری هنر نو (Art Nouveau)

دوره زمانی: 1890 تا 1910 میلادی

سبک معماری هنر نو، سبکی بود که در اواخر قرن نوزده پدید آمد و تا اوایل قرن بیستم هم بیشتر دوام نداشت. این سبک از معماری بیشتر از اشکال طبیعت و گیاهان ایده می گرفت و از شکل ظاهری آن ها بهره می برد. انحنا و خمیدگی از ویژگی های این سبک از معماری بود. معماری هنر نو عمر کوتاهی داشت و در این مدت کوتاه شهر پاریس از این سبک بسیار استفاده کرد.

این سبک را چگونه تشخیص دهیم: خطوط خمیدگی و استفاده تزیینی از اشکالی که شبیه به گیاهان بودند از ویژگی های اصلی این سبک است.

این سبک را در کجا ببینیم: موزه اورتا در بروکسل، ورودی متروی پاریس و ساختمان لاویروت در پاریس از مهم ترین مکان هایی هستند که از سبک معماری هنر نو بهره می برند.

در این مقاله 5 سبک دیگر از معماری مورد بررسی قرار گرفت. نظر شما در مورد این سبک ها چیست؟ کدام یک از این سبک های معماری را ترجیح می دهید؟ نظرات خود را با خبرنگاران در میان بگذارید.