دانش را اینگونه به شرکتتان تزریق کنید! - بیست آمار

طبیعت سازمان های یادگیرنده امروزی نیز چنین است که با پرسنل گسترده و با فرهنگ های متفاوت، همچنان در حال رشد و فعالیت هستند، نظیر شرکت های آی بی ام یا مایکروسافت. از ویژگی های دیگر سازمان های یادگیرنده، روانی جریان اطلاعات در این سازمان هاست. این روانی، باعث افزایش دانش و رشد مدیریت نیروی انسانی در سازمان می گردد. با رشد دانش پرسنل، اندازه هوش سازمان ها افزون و بهره وری آنان ارتقاء می یابد.

از سوی دیگر در این سازمان ها، کارکنان به دلیل آموزش های مکرر و تفویض اختیاری که به آنها می گردد، با ایجاد تیم های متعدد و انجام بحث های گروهی به ارتقای اطلاعات و توانمندی خود می پردازد. چنین روندی باعث می گردد فرهنگ بسیار قوی در سازمان حاکم و آرمان یا دیدگاه مشترکی میان نیروی انسانی و سازمان فراهم آید.

چنین آرمان یا دیدگاه مشترک در یک سازمان ایجاد نمی گردد مگر در سایه یک رهبر قوی سازمانی. در این حالت، استراتژی کلی سازمان به صورت مشترکی خواهد بود. این استراتژی از پایین به بالا تنظیم می گردد، اطلاعات به صورت باز جریان دارد و تمامی بخش ها با اطلاعات و توانمندی بالایی که به دست آورده اند در تعامل منطقی با یکدیگر قرار می گیرند.

سازمان یادگیرنده فرصت یادگیری برای تمامی اعضای خود را فراهم می سازد. سازمانهای یادگیرنده پیوسته در حال افزایش توانایی خود برای ساختن آینده هستند.

هم چنین ویژگی های زیر را می توان برای سازمان های یاد گیرنده برشمرد:

1. سازمانهای یادگیرنده مدام توانایی خود را صرف ساخت آینده ای بهتر می نمایند.
2. روشهای نو را می آموزند و راههای قدیمی انجام کار را فراموش می نمایند.
3. در برابر مسائل مایوس نشده و ایده های نو ارائه می دهند.
4. یادگیری را برای تمام اعضا تسهیل می نمایند و مداوم آن را انتقال می دهند.
5. یادگیری گروهی را تسهیل و ترغیب مینمایند. گاردنر و جولر معتقدند: کارکنانی که به وسیله گروههای کاری کار می نمایند از کارکردن لذت بیشتری میبرند. زیرا آنها به جای اینکه مخاطب صرف باشند فعالانه در جریان یادگیری مشارکت مینمایند و خود را مسئول یادگیری خویش می دانند.
6. سازمان یادگیرنده به وجود آورنده دیدگاه های نو است.
7. سازمان یادگیرنده مکانی است که در آن افراد مرتباً توانایی خود را در جهت خلق هر آنچه که میل به خلق آن دارند افزایش می دهند، مدلهای نو یادگیری را فراگرفته و یاد می گیرند که چگونه بیاموزند.
8. سازمان یادگیرنده شیوه های انجام کار را راهنمایی می نماید.
9. به آموزش کارکنان اهمیت می دهد و یادآور می گردد که همیشه علاقه مند فراگیری باشند.
10. بر ریسک تأکید و از سرزنش کردن دوری می نماید.
11. با کارکنان ارتباط همه جانبه ای برقرار می نماید و اطلاعات لازم را به موقع در اختیارشان قرار می دهد.
12. به کارکنان می آموزد که قدرت تصمیم گیری واقع بینانه را در خود توسعه دهند.
13. سازمان یادگیرنده از ایده های نو استقبال می نماید.
14. سازمان یادگیرنده با سرعت زیاد آیین نامه ها و بخشنامه ها را معرفی می نماید.
15. سازمان یادگیرنده ارباب رجوع خود را می شناسد و مستقیماً با آنها وارد تبادل نظر می گردد.
16. بازخوردهای مثبت را به همه کارکنان به طور مستمر ارائه می دهد و تنبیه ها را به حداقل می رساند.
17. آگاهی و شناخت را سرلوحه رشد حرفه ای کارکنان قرار می دهد.
18. به پرونده ها در حداقل زمان ممکن رسیدگی می نماید.
19. رضایت و غرور کارکنان را تقویت می نماید.
20. برای پرهیز از خودمحوری قدرت را به طور تقریباً منطقی در سراسر سازمان توزیع می نماید.
21. بر اطلاعات مستند تکیه دارد نه بر فرضها و دهن بینی ها.
22. از تجارب خود و گذشتگان به خوبی درس می گیرد و ارزش شکستها را می داند.

قواعد کلی در سازمان های یادگیرنده

به طور کلی در سازمان های یادگیرنده پنج قاعده یا فرمان وجود دارد که جریان تفکر سیستمی از قواعد مهم در این سازمان هاست. این پنج قاعده عبارتند از: الگوهای ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی، قابلیت فردی و در نهایت تفکر سیستمی.

برای ایجاد تفکر سیستمی در سازمان اولین گام، جریان جزئی نگری و توجه به اجزاء است.

دوم، ریشه یابی مرزهای سیستم است (مرزبندی میان تمام بخش ها). در تفکر سیستمی، ریشه ها به خوبی آنالیز شده و به یاری الگوهای پویا، تمامی دلیل ها و معلول ها مورد مطالعه قرار می گیرد.